سکوت

سکوت، سرشار از سخنان ناگفته است؛ از حرکات ناکرده، اعتراف به عشق‌های نهان و شگفتی‌های بر زبان نیامده.

سکوت

سکوت، سرشار از سخنان ناگفته است؛ از حرکات ناکرده، اعتراف به عشق‌های نهان و شگفتی‌های بر زبان نیامده.

بیداد پاییز

پاییز مبارک ...

 

همیشه توانم بوده ولی گویی تازه به خویش آورده اندم ... بال میگشایم ... چشم میبندم ... دنیایی ابریشمین مرا میخواند ... لطافت و لطفش بی انتهاست ...  در خویشم میفشارد و مست می کند ... مست می کند ...  بی هوش گردید عاشقان درهای رحمت باز شد ... 

 

نشان یاد تو گر در من خراب گذشت ... حدیث سایه ابر است که از سراب گذشت ... 

زمانه قصه تکرار خواب ِ بیداریست ... که در پگاه خمار و شب شراب گذشت ... 

 

پروازم در قفسی از خار  ... یا بکش یا دانه ده یا از قفس آزاد کن ...